Historia szkoły
Rys historyczny
Szkolnictwo Barlinka bierze swój początek prawdopodobnie z przełomu XVI/XVII w. Jednak bez wątpienia można stwierdzić, że szkoła stała w naszym mieście już w 1630r., co wynika z protokołu spisanego w 1670r., w którym dwaj mieszczanie: radny Petrus Brusemeister i tkacz Joachim Pampo donoszą o wydarzeniach, jakie miały miejsce w Barlinku za ich żywota. Zeznają tam między innymi, że w wielkim pożarze szalejącym owego pamiętnego 1630r. ,,spłonęło wszystko poza kościołem, szkołą, dwoma domami mieszczańskimi i dwoma domami parafialnymi”.
Z lat późniejszych istniał przekaz mówiący, że w okresie wojny 7 – letniej (1756 – 1763) funkcjonowały w Barlinku trzy szkoły. Były to: Duża Szkoła Miejska, Mała Szkoła dla Chłopców oraz Szkoła dla Dziewcząt. W następnych latach liczba szkół uległa zmianie. Wydaje się jednak, że nie była ich wystarczające ilość, ponieważ w ostatniej ćwierćwieczu XIX w. władze miasta podjęły decyzję o budowie nowej szkoły. Na jej miejsce wybrano teren zaniechanej już plantacji drzew morwowych leżący u podnóża Żydowskiej Góry w bliskim sąsiedztwie dwóch ówczesnych cmentarzy.
Roboty rozpoczęto w 1893r., a dwa lata później budynek stał już gotowy. Wg Księgi Magazynowej, a także Lagerbuch’u budowa trwała trzy lata: od 1893 – 1896r., ale jak należy z tego wnioskować, w ostatnim roku prowadzono już tylko prace wykończeniowe. Nowa szkoła prezentowała się okazale i była dla wszystkich powodem do uzasadnionej dumy. Wzniesiona z ładnej, czerwonej cegły, kosztem 117 tys. marek, trzykondygnacyjna budowla przykryta był płaskim papowym dachem. Jeden z pierwszych uczniów tak tę szkołę z dumą po latach wspomina: ,,kilka lat przed 1900r. nasze miasto posiadało już nową okazałą szkołę. Był to trzykondygnacyjny ceglany budynek z potężną aulą i 19 izbami lekcyjnymi. Dziewczęta i chłopcy uczyli się oddzielnie. Jedna była tylko klasa, w której to nie obowiązywało. My nazywaliśmy ją klasą pantoflarzy. Składała się ona z dzieci alkoholików i innej biedoty. System szkolny był sześcioklasowy, tzn., że po trzech klasach nauczania elementarnego następowały trzy lata szkoły wyższej. Po ukończeniu klas elementarnych drogi uczniów rozchodziły się”.
Niewiele było szkół w okolicy mających równie piękne położenie, jak ta właśnie szkoła. Otoczona zielenią ogrodów i brzegiem jeziora z jednej strony, z drugiej tuliła się do wysokiej góry, na szczycie której majaczyły jakieś zabudowania i tonący w cieniu drzew cmentarz żydowski. Jednym z pierwszych zwierzchników szkoły, a może nawet pierwszym, był rektor szkoły o nazwisku Klare. Po I wojnie światowej zwierzchnictwo szkoły przejął rektor Desch. Wśród kadry nauczycielskiej z tego okresu wymienia się, co znaczniejszych pedagogów, spośród których na uwagę zasługuje Herman Mittelstädt. Najpierw szeregowy nauczyciel, później kolejny współrektor, wreszcie zaś, aż do wojny dyrektor Szkoły Powszechnej. W latach 1931 – 1932, obok szkoły postawiono budynek pomocniczy. Mieściła się w nim m.in. szkolna kuchnia.
Ostatniej przed wojną zmiany dokonano w 1934r., w wyniku której szkoła zmieniła nieco swój wygląd. Nadbudowano wówczas piętro nad częścią środkową, całość przykrywając wysokim, krytym czerwoną dachówką dachem. W niezmienionej z grubsza biorąc postaci korpus przetrwał do dziś. Pod koniec II wojny światowej znajdował się w budynku szpital wojskowy.
Już po wojnie 18 grudnia 1945r. otwarto w Barlinku pierwszą szkołę dla dzieci polskich. Pierwszym dyrektorem szkoły został pan Bronisław Grynia. Naukę rozpoczęło wówczas 46 dzieci. Szkoła mieściła się w budynku byłej szkoły średniej przy ul. Jeziornej. Odczuwany był brak pomocy naukowych, książek. Uczniowie w wieku 7-16 lat sami naprawiali okna, ławki, ustawiali żelazne piece z wypustem rur przez okna, gdyż brak było otworów kominowych. Entuzjazm nauki był jednak duży. Pomocy udzielali rodzice przy naprawie klas, wyposażeniu i nauce pozaszkolnej . Kierownik Grynia starał się zaangażować nauczycieli szukając ich na zewnątrz miasta i w centralnej Polsce.
Pod koniec 1945r. nauka w szkole odbywała się normalnie, choć były trudności z ogrzewaniem klas. Zapał uczniów do nauki nie zmalał pomimo trudności. Wiele prac wykonywali sami.
Zebrano pewne ilości książek do nauczania, a dalsza pomoc była udzielana przez rodziców, właścicieli sklepów oraz rzemieślników. W związku ze zbliżającymi się świętami Bożego Narodzenia przygotowano nawet podarunki dla dzieci
Ważnym wydarzeniem w życiu szkoły był dzień 2.IV.1946r., kiedy do Barlinka przybyły dwie nauczycielki. Były to panie Maria Bogusławska i Józefa Deruszewska. Obie panie przyjechały z woj. bydgoskiego. Z Choszczna do Barlinka przybyły na pieszo z powodu braku lokomocji.
25.V.1946r. z inicjatywy kierownika szkoły pana B. Gryni, pani Bogusławskiej, pod kierownictwem pana J. Tomaszewskiego, dyrektora gimnazjum pana G. Matczyszyna i pana Czesława Paśnika utworzono drużynę harcerską męską, a w połowie czerwca tego roku drużynę żeńską. Drużyny te zarejestrowano w Komendzie Hufca ZHP w Myśliborzu. W pierwszym tygodniu istnienia drużyny w skład ZHP w wstąpiło 35 chłopców. Drużynowym męskiej drużyny (im. Z. Czarnego) został dh. S. Kotkiewicz, były harcerz sprzed wojny. Drużynową żeńskiej drużyny (im. M. Konopnickiej) została dh. J. Kaczmarek. Harcerstwo od początku swego istnienia brało aktywny udział w życiu miasta.
1.IX.1946r. wystawiono pierwszą imprezę harcerską dla ludności Barlinka. Dochód przeznaczono na potrzeby szkoły i drużyny harcerskiej.
4. maja 1948 r. uczniowie przenieśli się do nowego gmachu który po uszkodzeniach wojennych wyremontowano. Gmach „czerwonej’’ przy jeziorze był obszerniejszy i wygodniejszy. Szkole nadano imię Tadeusza Kościuszki. W roku szkolnym 1947/48 po raz pierwszy szkołę opuściło 16 absolwentów.
Kolejne lata działalności to ciągłe borykanie się z trudnościami dnia codziennego, brakiem zdyscyplinowania dzieci. Częste były również zmiany kadrowe. Kierownikami szkoły byli państwo: Jan Bocian, Julian Kapelan, Kazimierz Babral, Zofia Chmielewska, Ignacy Młodak.
W październiku 1954 r. szkoła otrzymała z wydziału oświaty 40 ławek szkolnych, 2 szafy i inny drobniejszy sprzęt. Założono również ogród uczniowski.
4. czerwca 1955 r. Komitet Rodzicielski wyręczył sztandar Drużynie Harcerskiej przy SP Nr 1.
Wielkim przełomem w stosunku rodziców do szkoły był dzień 30 października 1955 r.- odbyło się wówczas zebranie sprawozdawczo-wyborcze Komitetu Rodzicielskiego. Do dalszej współpracy zaplanowano sobie realizację następujących punktów :
-częste odwiedzanie szkoły przez rodziców,
-pomoc materialna ,
-odwiedzanie lekcji,
-pełnienie dyżurów,
-odwiedzanie dzieci, które mają trudności w nauce.
Wyżej wymienione założenia miały zapewnić dalszą, dobrą współpracę rodziców ze szkołą , a zwłaszcza pomóc wychowawcom.
Z nowym rokiem szkolnym 1956/57 na podstawie decyzji Prezesa Wojewódzkiej Rady Narodowej Wydziału Oświaty w Szczecinie zostały połączone istniejące dotychczas: Szkoła Podstawowa Nr 1 i Szkoła Powszechna Towarzystwa Przyjaciół Dzieci w jedną Szkołę Podstawową .
3 września 1956 r. szkoła liczyła 984 dzieci, 26 oddziałów i 23 nauczycieli.
2 września 1957 r. uroczyście rozpoczęto nowy rok szkolny. Było to wydarzenie o tyle ważne, że naukę rozpoczęto w całkowicie odremontowanym budynku. Remont objął naprawę centralnego ogrzewania, założono nową instalację elektryczną pod tynk, wymalowane wszystkie sale lekcyjne. Poza tym założono w szkole radiowęzeł. Dla lepszego upoglądowienia lekcji zakupiono przy pomocy Komitetu Rodzicielskiego przeźrocza na kwotę 3200 zł. Ze względu na potrzebę zorganizowania czterech nowych sal lekcyjnych Wydział Oświaty przydzielił szkole 80 ławek oraz 4 tablice.
Z nowym rokiem szkolnym 1957/58 podzielono miasto na obwody i powstały dwie szkoły mieszczące się w jednym budynku. Uczyło się wówczas 603 dzieci w 19 oddziałach. W styczniu 1959r. uczniowie kl. VIII zawiązali Komitet Założycielski Spółdzielni Uczniowskiej. Inicjatywa ta wywołała ogromne zainteresowanie wśród uczniów. Opiekunką spółdzielni została pani J. Młodak. Na walnym zgromadzeniu członkowie wypowiedzieli się za tym, aby powstał przy szkole sklepik. Już 27.I.1959r. sklepik uruchomiono przy dużej pomocy PSS.
W dniach 5-9.VI.1959r. miał miejsce wyjazd uczniów klas starszych na wycieczkę do Gdańska, Gdyni, Malborka, Sopotu i na Hel. Na wycieczkę pojechali uczniowie, którzy zgromadzili na książeczkach pieniądze. Rok szkolny 1960/61 rozpoczął się pod kierownictwem p. Haliny Krzesińskiej. Był to rok trudny pod względem organizacyjnym. W związku z tym, że SP nr 2 miała otrzymać nowy budynek, już we wrześniu nastąpił podział uczniów. Nauka odbywała się na trzy zmiany. Lekcje kończyły się o 17.50. przy takich trudnościach kierownik szkoły p. Halina Krzesińska pracowała przez IX i X bez zastępcy. Od 1.XI. zastępcą została p. Emilia Grzelak. Szkoła liczyła wówczas 24 oddziały, klasy były przeładowane. Brakowało podstawowego sprzętu. Inspektor Oświaty przeznaczył na potrzeby szkoły: stoliki nauczycielskie, krzesła do świetlicy, tablice, 2 maszyny do szycia, szafki ze sprzętem pracowni robót ręcznych.
W 1964 roku w naszej szkole został utworzony przez panią Leokadię Malanowską zespół taneczny „Słoneczna Gromada”.
W 1966r.- wiosną przystąpiono do kapitalnego remontu szkoły. Wówczas ponad 1000 uczniów rozlokowano w pomieszczeniach zastępczych i bardzo prowizorycznych, tj. w budynku MO, w Klubie Robotniczym i SP nr 2. Biblioteka znajdowała się w pomieszczeniach przedsiębiorstwa budowlanego znajdującego się przy ul. Pełczyckiej. Stołówkę dla dzieci umieszczono w małym budynku obok szkoły. Ten stan rzeczy trwał przez półtora roku. Lekcje odbywały się wówczas od 8-19.10.
28.VIII.1967r. odbyło się pierwsze powakacyjne posiedzenie Rady Pedagogicznej, której przewodniczył nowy kierownik pan Jan Nogalski. Wrzesień był miesiącem gorączkowej pracy. Nauczyciele gorliwie pracowali przy zwożeniu szkolnego sprzętu i mebli do odnowionego budynku. Nauczycielki porządkowały książki w bibliotece. Pozostali nauczyciele gromadzili pomoce naukowe. Dopiero 9.IX.1967r. nastąpiło uroczyste rozpoczęcie roku szkolnego, lecz jeszcze nie w upragnionej szkole, a pod gołym niebem, na boisku szkolnym. Przejęcie budynku po remoncie odbyło się 12. września. Rozpoczęły się normalne lekcje. W szkole ruszyła od września drużyna harcerska, nad którą patronat objął kierownik szkoły. Równocześnie zorganizował swą pracę i rozpoczął działalność Samorząd Szkolny, którego opiekunką została pani K. Przekwas.
11 listopada 1967r. nastąpiło otwarcie Klubu Nauczycieli. Kierownikiem został sportowiec nr 1 naszego grona pan Jan Dobaczewski. Otwarcia klubu dokonała pani Nędza, nauczycielka z Karska.
Innym ważnym wydarzeniem nie tyle dla szkoły, co dla rodziców, było zapoczątkowanie działalności uniwersytetu dla rodziców, w którym specjaliści przybliżali zagadnienia współpracy rodzica z dzieckiem. Pierwszy wykład został przygotowany na dzień 8.I.1969r.
Ciekawym i na pewno wzruszającym przeżyciem dla młodzieży i nauczycieli było spotkanie w dniu 25.II.1969r. z nauczycielami weteranami. W kronice szkolnej zachował się wpis byłego kierownika szkoły pana Jana Bociana.
Szkoła nasza oprócz zadań typowych dla tego rodzaju instytucji aktywnie uczestniczyła w życiu miasta. Przykładem jest podziękowanie przesłane pod adresem kierownictwa szkoły w dniu 25.X.1969r. Zawiera ono informację o udziale nauczycieli i uczniów w uroczystości podpisania aktu erekcyjnego dotyczącego przekazania placu pod budowę kombinatu drzewnego tutejszych zakładów drzewnych w Barlinku.
30 stycznia 1971 r. szkoła uczestniczyła w obchodach 25 rocznicy powstania polskiej szkoły na starych, piastowskich ziemiach. 15.X.1977r. odbył się uroczysty apel, na którym uczczono 160 rocznicę śmierci patrona szkoły T. Kościuszki.
W 1974 roku szkoła za wysokie osiągnięcia została odznaczona Medalem Komisji Edukacji Narodowej.
W ramach współpracy zakładów pracy ze szkołą, barlineckie zakłady przejęły opiekę nad gabinetami przedmiotowymi, klasami i pracowniami w naszej szkole. Dyrektor pan Jan Nogalski podkreślił znaczenie zorganizowanej w klubie ,,Panorama” uroczystości (listopad 1977r.), w której wzięli udział przedstawiciele szkoły, zakładów pracy i rodzice. Dzięki tym umowom szkoła będzie mogła liczyć na wszechstronną pomoc w swojej działalności.
Rok 1977 obfitował w wiele ciekawych wydarzeń. Jednym z nich był akces szkoły do akcji AZYMUT-WĘGIEL (3.XI.1977r. – 27.II.1978r.). Przez nauczycieli szkoły został opracowany plan, który przez czas trwania akcji był ściśle realizowany.
W Barlinku od dawna noszono się z zamiarem zbudowania miasteczka ruchu drogowego, które służyłoby nie tylko dzieciom i młodzieży, ale również dorosłym. Zamiar ten został szybko zrealizowany. Dokumenty na budowę miasteczka ruchu drogowego opracował pan Hartrmunt Piotrowski. Projekt potwierdzono 5.III , a budowę zakończono 14.V.1978r. Inwestycja ta kosztowała 1400 tys. zł. W czynie społecznym przepracowano 10 tys. godzin. Wiele robót niefachowych wykonali rodzice dzieci uczęszczających do szkoły. Pracowali też sami uczniowie. Na duże uznanie zasługuje udział w całej inwestycji wielu zakładów pracy. Oddanie do użytku miasteczka ruchu drogowego związane było ze Świętem Szkoły (23.V.1978r.).
Najpiękniejszym momentem tej uroczystości było wręczenie szkole i szczepowi ZHP nowego sztandaru.
4.IX.1978r. w Zespole Szkół Zawodowych odbyła się wojewódzka inauguracja roku szkolnego, w której uczestniczyły wszystkie dzieci, młodzież i nauczyciele naszego środowiska. Naturalnie nie zabrakło tam ,,jedynki”.
Szkoła nasza posiada długoletnia historię i bogaty dorobek widoczny na różnych płaszczyznach. Celowe więc stało się założenie Izby Tradycji, w której można ten dorobek zaprezentować. Uroczyste otwarcie nastąpiło 03.V.1980r. W pracach nad tworzeniem Izby Tradycji wyróżnili się pracownicy BPPD, ZSZ i Przyzakładowa Szkoła Drzewna.
26.IX.1980r.w naszym mieście i szkole gościła delegacja Ministerstw PRL i NRD.
W tym samym roku szkoła otrzymała złotą odznakę za zasługi dla województwa gorzowskiego.
Kolejnym sukcesem było otrzymanie w dniu 14.X.1980r. medalu „Zasłużony dla Barlinka” oraz otrzymanie 21 lipca 1980 roku Medalu za Zasługi dla Województwa Gorzowskiego.
Ze względu na ciągłe braki lokalowe w 1982r. szkoła otrzymała do celów dydaktyczno-wychowawczych i opiekuńczych budynek BKR-u przy ul. Strzeleckiej. Ze względów organizacyjnych umieszczono tam klasy najmłodsze. Nadzór nad ta placówką objęła pani Janina Zając. Na dzień 30.VIII.1982 r. SP nr 1 dysponowała następującymi warunkami lokalowymi: budynek przy ul. Jeziornej (kl. III-VIII), budynek na ul. Strzeleckiej (kl. I-III), dyrektorem została pani Natalia Olejnik, obiekt na ul. Gorzowskiej – oddziały przedszkolne.
W listopadzie 1983r., w związku z obchodami uroczystości Wielkiej Socjalistycznej Rewolucji Październikowej wizytę w szkole złożyła delegacja Północnej Grupy Wojsk Radzieckich.
21.III.1984r. miało miejsce wznowienie aktu patronackiego BPPD nad SP Nr 1. Odsłonięto wówczas płaskorzeźby z wizerunkiem patrona szkoły Tadeusza Kościuszki.
Pod koniec roku szkolnego 1983/84 w związku z 20-leciem istnienia zespołu Słoneczna Gromada, przedstawiono historię naszej szkoły. Zespół przez te dwadzieścia lat był wspaniałą wizytówką szkoły i miasta w kraju i zagranicą.
W dniu 18.X.1985r. odbyło się uroczyste posiedzenie Rady Pedagogicznej na temat: ,,40 lat SP nr 1”. Wyjątkowy charakter posiedzenia rady podkreślała obecność gości: pani Lepieszkiewicz – działaczka Komitetu Rodzicielskiego, pani Maria Bogusławska – emerytowana nauczycielka, pani Maria Samol – emerytowana nauczycielka i kierownik szkoły, pan S. Leśny – działacz Komitetu Rodzicielskiego. Osoby te przybliżyły historię szkoły, a zwłaszcza jej trudne początki.
Obchody 40-lecia szkoły przypadające na XII. 1985r. miały być połączone z uroczystością oddania hali sportowej. Życie pokazuje, że plany w zderzeniu z rzeczywistością nie zawsze się sprawdzają. 40-lecie szkoły zostało uczczone, natomiast halę sportową oddano do użytku 1.X.1988r.
Dotychczasowy dyrektor szkoły pan J. Nogalski przeszedł na zasłużoną emeryturę. Tą wielce zaszczytną, ale odpowiedzialną i trudną funkcję pełnił od 1.XII.1966r. Pozostawił po sobie wspaniały dorobek.
Od 1 września 1987 roku powierzono funkcję Dyrektora Szkoły jej byłemu absolwentowi, a następnie nauczycielowi matematyki p. Ryszardowi Plucińskiemu.
W styczniu 1988 roku na podstawie wniosku szkoły przyjęto naszą szkołę do Klubu Przodujących Szkół w Polsce.
Jako główne zadanie postawił sobie zakończenie budowy i wyposażenie hali sportowej. Po materiały i sprzęt jeżdżono po całej Polsce. Uroczyste otwarcie hali nastąpiło 1 X 1988 roku.
W dniu 26 IV 1988 roku został wprowadzony program klas sportowych zatwierdzony przez Kuratorium Oświaty i Wychowania w Gorzowie. Uczniowie tych klas dostarczali nam przez wiele lat bardzo dużo emocji i zadowolenia z osiąganych sukcesów na szczeblu miasta, okręgu, województwa i kraju .
Ukoronowaniem sukcesów sportowych było zdobycie tytułu Mistrza Polski w czwórboju przez ucznia Maćka Kawalca w 1995 roku, a w roku 1996 w Mistrzostwach Polski w czwórboju L.A. drugiego miejsca.
W roku 1989 przeprowadzono w naszej szkole I edycję Halowego Konkursu w skoku wzwyż o randze wojewódzkiej. Konkurs miał 10 edycji do roku 1998 , do czasu zmiany struktury szkoły 6- letniej.
Na bazie hali sportowej utworzono w 1990 roku Międzyszkolny Klub Sportowy „ Orlik” z wiodąca Sekcją Kajakową. Przez kilka lat na jeziorze barlineckim mieniły się kolorowe kajaki.
Szkoła aktywnie uczestniczyła w pracy Klubu Przodujących Szkół. Przedstawiciele Dyrekcji i Rady Pedagogicznej uczestniczyli w spotkaniach klubowych, m.in. w Warszawie, Krakowie, Bydgoszczy, Toruniu, Grudziądzu, Szczecinie, Gorzowie Wlkp. i Żaganiu. Trzykrotnie uczniowie naszej Szkoły brali udział z opiekunami w wakacyjnych warsztatach dla członków Samorządu Szkolnego. 18 i 19 V 1989 roku odwiedziły naszą Szkołę delegacje przedstawicieli Szkół Klubowych. W programie było spotkanie z Radą Pedagogiczną , prezentacja dorobku Szkoły, zwiedzanie miasta, a także występ Zespołu Słoneczna Gromada i Chóru Szkolnego Dominanta.
W roku 1990 szkoła została uhonorowana „Za zasługi dla ZBOWiD”.
W sierpniu 1991 r. Kuratorium Oświaty i Wychowania w Gorzowie Wlkp. ogłosiło i przeprowadziło pierwszy w historii Szkoły konkurs na Dyrektora Szkoły. W jego wyniku Dyrektorem Szkoły pozostał w dalszym ciągu pan Ryszard Pluciński.
W styczniu 1992 roku kończyła się kadencja szkoły w Klubie. Na posiedzeniu Rady Pedagogicznej w dniu 19. XI 1991 roku Dyrektor Ryszard Pluciński postawił wniosek o ponowne przyjęcie Szkoły do w/w Klubu. Wniosek został przyjęty, pozytywnie oceniony przez władze Krajowego Stowarzyszenia Pomocy Szkole i od tego momentu jesteśmy członkiem klubu bezterminowo.
Z dniem 1 IX 1992 r. szkoła przejęła Szkołę Filialną w Moczkowie w związku z tym stała się szkołą zbiorczą. Natomiast rok później tj. 1 IX 1993 r. miało miejsce rozwiązanie Szkoły Podstawowej Nr 3 i przyjęcie dzieci i nauczycieli do naszej szkoły.
W roku szkolnym 1994/95 Dyrektor Szkoły pozyskał z Wydziału Ochrony Środowiska kwotę 1 mld starych złotych na budowę nowej gazowej kotłowni. Było wiadomo już, że Barlinek przejdzie do nowego Zachodniopomorskiego województwa, był to więc niewątpliwy sukces. Prace się jednak przedłużyły i byliśmy przez miesiąc zmuszeni do odbywania zajęć lekcyjnych w innych szkołach. Prace się skończyły, kotłownia funkcjonuje do dnia dzisiejszego, zlikwidowano dwa uciążliwe dla miasta kominy a uczniowie wreszcie mogli przejść na halę normalnie przez łącznik.
Uczniowie przez lata zdobywali tytuły laureatów i finalistów konkursów przedmiotowych na szczeblu rejonu i województwa. W tym miejscu należy wspomnieć o uczniu Grzegorzu Zuj. W 1995 r. będąc uczniem klasy siódmej zostaje laureatem finału wojewódzkiego konkursów z matematyki, fizyki i geografii. W tym roku reprezentuje dzieci województwa gorzowskiego w obradach Sejmu dziecięcego w Warszawie. W 1996 r. zostaje laureatem finału wojewódzkiego w konkursach : matematycznym , fizycznym, chemicznym, biologicznym i geograficznym. W konkursie matematycznym i fizycznym zdobywa I miejsce.
Rok 1995 został podporządkowany obchodom 50 rocznicy istnienia naszej szkoły. Plan obchodów obejmował: konkurs plastyczny, konkurs literacki, mini zjazd prymusów i najlepszych sportowców, turniej piłki nożnej, zabawę taneczną, wystawę okolicznościową i uroczystą mszę świętą. Podsumowaniem wszystkich wydarzeń była uroczysta akademia, w której brali udział zaproszeni goście, emeryci, uczniowie oraz nauczyciele honorowej jubilatki.
W dniu 31 sierpnia 1996 roku wygasła kadencja dotychczasowego dyrektora szkoły, pana Ryszarda Plucińskiego. W wyniku ogłoszonego i przeprowadzonego konkursu, na stanowisko dyrektora szkoły od dnia 01.09.1996 roku został powołany i zatwierdzony przez Zarząd MiG Barlinek pan Józef Włodzimierz Prystupa. Pan Ryszard Pluciński został w tej szkole jako nauczyciel matematyki.
Za swój główny cel, nowy dyrektor wytyczył podniesienie poziomu dydaktycznego, wychowawczego i opiekuńczego poprzez poprawę warunków pracy uczniów i nauczycieli. Już w roki szkolnym 1996/97 w szkole oddano do użytku pomieszczenia socjalne dla pracowników obsługi . We wrześniu 1997 roku oddano do użytku świetlicę szkolną wraz z wyposażeniem.
Dyrektor położył duży nacisk na doskonalenie zawodowe nauczycieli.
W roku szkolnym czworo nauczycieli podjęło studia podyplomowe a wielu z nich uczestniczyło w różnych formach doskonalenia zawodowego. Na wyniki tej działalności nie trzeba było długo czekać. Rok szkolny 1997/98 przyniósł szkole 4 laureatów konkursów przedmiotowych. W tych konkursach wielu uczniów zajęło bardzo wysokie miejsca. W szkole organizowano bardzo dużo imprez środowiskowych z udziałem przedstawicieli innych szkół.
Wprowadzono na stałe Międzyszkolny Gminny Konkurs Ortograficzny i puchar Burmistrza UMiG. W celu uhonorowania osiągnięć najlepszego ucznia w szkole, również dyrektor wprowadził tytuł Prymusa Szkoły. Wicedyrektor szkoły Józefa Koroluk wprowadziła Gminny Konkurs Ekologiczny kl. I- III.
Kolejnym zamierzeniem dyrektora szkoły było uruchomienie pracowni informatycznej i wprowadzenie nauki elementów informatyki oraz zlokalizowanie w jednym miejscu centrum obsługi administracyjno – gospodarczej szkoły. W tym celu w roku szkolnym 1997/98 dyrektor powołał Społeczny Komitet Pomocy Szkole. Ogromny wysiłek nauczycieli, rodziców wsparty pomocą miejscowych władz zaowocował kolejnym sukcesem.
W lutym 1998 roku zostało oddane do użytku centrum administracyjne szkoły, a 1 września tegoż roku oddano do użytku pierwszą w mieście szkolną pracownię informatyczną.
Podejmując zadania lokalnej Agendy 21 szkoła od roku 1998 nawiązała ścisłą współpracę z miastem Eksjo w Szwecji dotyczącą zagadnień ekologicznych. W ramach tej współpracy odbyła się dwukrotna wymiana uczniów i nauczycieli obu szkół.
W 1998 roku szkoła otrzymała trzy używane komputery, które były wykorzystywane w szkolnej pracowni informatycznej. Także w roku szkolnym 1998/99 uczniowie uczestniczyli w ogólnopolskim konkursie "„Szóstka na szóstkę" , wygrywając w nim komputer wraz z oprogramowaniem. Uczniowie szkoły nadal odnosili sukcesy sportowe o randze regionalnej i ogólnopolskiej. Szkoła aktywnie uczestniczyła we współpracy Klubu Przodujących Szkół .
Rok szkolny 1999/2000 to pierwszy okres pracy w nowej zreformowanej sześcioletniej szkole podstawowej. Reforma oświatowa postawiła nowe zadania przed nauczycielami, uczniami i rodzicami. Stąd konieczność dokształcania się nauczycieli na studiach podyplomowych , kursach i przechodzenie nauczycieli przez kolejne stopnie awansu zawodowego. Reforma oświatowa spowodowała, że część kadry nauczycielskiej przeniosła się do utworzonego gimnazjum. a w czerwcu tego roku pożegnano po raz ostatni absolwentów klas ósmych.
W roku szkolnym 2001/2002 zmieniło się kierownictwo szkoły. Konkurs na dyrektora szkoły wygrała Pani Danuta Tomiałojć, która objęła swoje stanowisko od 1 września 2001r. Pani Dyrektor zbudowała swój plan rozwoju szkoły wokół misji: Każdy uczeń osiąga sukces na miarę swoich możliwości. Kierunki rozwoju szkoły były zgodne z potrzebami uczniów, nauczycieli i lokalnej społeczności. Pani Dyrektor określiła wizję rozwoju szkoły tworząc w ten sposób plan strategiczny na najbliższych kilka lat. Główny nacisk położono na rozwój oferty z zakresu nauki języków obcych, informatyki, zajęć artystycznych i ekologii.
Szkoła nadal aktywnie uczestnicz w spotkaniach Klubu Przodujących Szkół. Przedstawiciele szkoły uczestniczyli w corocznych Sesjach Pedagogicznych w Warszawie. Gościliśmy w szkołach zrzeszonych w Klubie Przodujących Szkół w Osinie, Dębnie, Toruniu. Braliśmy udział w warsztatach w Warszawie i w Szklanej Hucie.
We wrześniu 2001r. w szkole gościła Mira Stanisławska- Meysztowicz, organizatorka akcji Sprzątanie Świata.
Pod rządami Pani Dyrektor świat otworzył nam swoje podwoje: w szkole pojawił się internet w nowo otwartej pracowni internetowej, a naukę języka niemieckiego i angielskiego wprowadzono już od pierwszej klasy.
Żeby pozyskać fundusze na poprawę estetyki szkoły i bazy dydaktycznej Dyrektor wyszła z inicjatywą integrowania środowiska szkoły i mieszkańców miasta przez zorganizowanie Świątecznej Aukcji Drobiazgów Bożonarodzeniowych. Wysiłkiem Dyrektor, władz miasta, nauczycieli i rodziców w 2002 r. adaptowano magazyn opałowy na szatnię szkolną, dokonano remontu szkolnej kuchni wraz z zapleczem, wyasfaltowano dojście do szkoły. Nasi uczniowie gościli w Eksjö w ramach polsko-szwedzkiej współpracy szkół.
W czerwcu 2002 roku po raz pierwszy mury szkoły opuścił rocznik szóstoklasistów jako absolwentów tej szkoły. Wprowadzono też Gminny Konkurs Ortograficzny o Puchar Burmistrza „SMYK” dla klas I- III.
W 2004 r. rozpoczęto kładzenie kostki brukowej na podwórku szkolnym, wymieniono okna w pokoju nauczycielskim na hali sportowej, wyremontowano dwie toalety na hali sportowej. Szkoła wyładniała, bo dokonano remontu górnej rekreacji. W roku 2004 na nasz wniosek otrzymaliśmy nową pracownie informatyczną z listy ministerialnej. W tym celu dokonano adaptacji strychu na pracownie informatyczne i pracownie językowe, powstał też kącik internetowy. Wyremontowano klatkę schodową, wymieniono wykładziny podłogowe.
W roku szkolnym 2004/2005 w wyniku likwidacji szkół wiejskich doszli do nas uczniowie szkół z Rychnowa i Płonna.
Nasza szkoła aktywnie uczestniczyła w życiu miasta. Tradycją naszej szkoły stało się organizowanie festynów rodzinnych, miejskich obchodów Dnia bez Samochodu, a na forum szkoły Dnia Patrona, Jasełek, apeli okolicznościowych z okazji świąt narodowych, w których była zaangażowana cała społeczność naszej szkoły.
W maju 2005 r. gościła w szkole delegacja z partnerskiego miasta Prenzlau w Niemczech w celu udziału w projekcie na modernizację pomieszczeń szkoły na wspólne polsko-niemieckie spotkania. W tym samym roku wyremontowano toalety dla najmłodszych uczniów, dokonano odnowy elewacji budynków przyległych do szkoły, jej wejścia oraz otoczenia – nasadzono zieleń, ukończono układanie kostki brukowej przed szkołą. Radość sprawiły dzieciom kolorowe szachownice, tradycyjny „chłopek” i „klasy”. Budynek i otoczenie szkoły wypiękniały.
Uczniowie naszej szkoły odnosili sukcesy w konkursach o najwyższej randze. Co roku kilkunastu uczniów otrzymywało tytuły „Najlepszy z najlepszych”, uczniowie uzyskiwali tytuł laureata, liczne nagrody i wyróżnienia w konkursach wojewódzkich, ogólnopolskich i międzynarodowych.
Rok 2005 to rok jubileuszowy dla społeczności szkolnej. Z tej okazji przygotowano program obchodów 60-lecia funkcjonowania szkoły, na który złożyły się: zawody sportowe, msza święta, część oficjalna i artystyczna, okolicznościowe wystawy.
Na wniosek Dyrektora otrzymano środki z Ministerstwa Finansów w wysokości 20 tys. na zakup wyposażenia do dwóch pracowni językowych. W grudniu 2005r. oddano dwie pracownie językowe.
60 lat to niewiele, ale 60 lat historii szkoły i ludzi z nią związanych to bardzo dużo. Historię szkoły tworzą ludzie pracujący w myśl sentencji Alberta Einsteina:
„Tylko życie poświęcone innym warte jest przeżycia.”
Rok 2006 otworzył kolejne, siódme już dziesięciolecie działalności Szkoły Podstawowej nr 1 w Barlinku. Dekada ta okazała się być obfita zarówno w innowacje pedagogiczne, ale również w rozwój szkoły pod względem wizualnym i estetycznym. To okres wzmożonej pracy pani Danuty Tomiałojć, która powtórnie w tym roku objęła stanowisko dyrektora, ale również całego grona pedagogicznego pracującego w szkole.
Liczne remonty jakie odbyły się w tejże placówce wpłynęły na komfort życia uczniów tu przebywających. Odnowiono m.in. toalety dla najmłodszych, a także odrestaurowano elewację budynku szkoły, jej wejście i otoczenie.
Szkoła zaczęła intensywnie brać udział w licznych projektach, angażując w to całą społeczność uczniowską. W roku 2006 jako jednym z pierwszych dużych przedsięwzięć był projekt pt :” Deutsch – Wagen- Tour”, w ramach którego przeprowadzono zajęcia pokazowe z języka niemieckiego dla uczniów naszej szkoły. W tym samym roku „ Jedynka” rozpoczęła międzynarodową współpracę z państwami Unii Europejskiej w ramach projektu Comenius pt : „Zmieńmy cos na lepsze”. Nauczyciele odbywali podróże do innych państw, aby móc w sposób empiryczny zdobywać nowe doświadczenia i poznawać nowatorskie sposoby uczenia języków obcych i nie tylko. Naszymi partnerami były szkoły z Berlina, Estonii, Wielkiej Brytanii, Szkocji i Turcji. Tematyką projektu była ekologia i kwestia globalnego żywienia.
Uczniowie brali udział w licznych konkursach przedmiotowych. W roku szkolnym 2006/07 Michał Szefler został laureatem Ogólnopolskiego Konkursu MIX Matematyczno _ Przyrodniczego. Także uczniowie klas młodszych odnieśli sukcesy naukowe w konkursie zatytułowanym Mistrzostwa Polski Kwadratura Koła zdobywając kolejno I i II miejsca w kraju.
Rok 2006/07 to kolejne unowocześnienie naszej szkoły. Dzięki projektowi INTEREG III A w naszej szkole zostało otwarte Centrum Współpracy Polsko – Niemieckiej. Wyremontowano wtedy i powiększono, a również wyposażono w pomoce dydaktyczne świetlicę szkolną. Stołówka została gruntownie zmieniona. Cały koszt tej inwestycji wyniósł 19190435 zł. Od tej pory uczniowie , którzy dojeżdżali do naszej placówki mogli w komfortowy i wygodny sposób oczekiwać na lekcje lub na autobus odwożący ich do domu.
Nauczyciele z naszej szkoły nie skupiali się jedynie na przekazywaniu tylko i wyłącznie wiedzy swoim wychowankom. W roku 2007 z inicjatywy pani Anny Birut rozpoczęła działalność świetlica środowiskowa, gdzie pomagano przy odrabianiu lekcji dzieciom z rodzin ubogich , a także organizowano czas wolny dla uczniów naszej szkoły. Zaangażowanie nauczycieli pozwoliło dzieciom przebywać w przyjaznej atmosferze. Świetlica funkcjonowała do roku 2009.
Rok 2007/08 przyniósł szkole kolejne sukcesy naszych uczniów przede wszystkim w dziedzinie humanistycznej. Dzieci chętnie brały udział w licznych konkursach ogólnopolskich np. Alfik Humanistyczny , zdobywając zaszczytne III miejsca w kraju.
W 2009 roku rozpoczęto I etap termomodernizacji naszej szkoły, który obejmował wykonanie pokrycia dachowego na budynku głównym. Szkoła stała się miejscem jeszcze bezpieczniejszym i przyjaznym dzieciom.
Aby dbać o rozwój nie tylko umysłowy naszych wychowanków, „ Jedynka” zaczęła realizować program zatytułowany „ Szklanka mleka” . Każdy uczeń otrzymywał odtąd za darmo mleko jako uzupełnienie diety każdego dziecka uczęszczającego do szkoły.
W roku 2009 odbył się w Berlinie finał projektu Comenius. Wzięło w nim udział dwanaścioro dzieci z naszej szkoły wraz z nauczycielami. Ewaluację projektu przeprowadził Uniwersytet w Izmirze ( Turcja) opublikowaną w nature of Leaving and Evaluation Symposium. Za spektakularne osiągnięcia wyróżniono szkołę Certyfikatem Dobrej Praktyki w Szczecinie.
29.12.2009 roku Rada Rodziców wraz z Burmistrzem Barlinka zakupiła nowy sztandar szkoły.
Uczniowie nadal chętnie brali udział w różnego rodzaju konkursach przedmiotowych i artystycznych zajmując wysokie miejsca w Polsce i w regionie. W ogólnopolskim Konkursie Ekologicznym EKO Planeta Dawid Wójcicki zdobył III miejsce. W konkursach powiatowych m.in. na Festiwalu Andersenowskich Miniatur Scenicznych , w konkursach recytatorskich, plastycznych pt ;” Tutaj jestem „ , uczniowie SP1 zdobywali I. miejsca na podium.
Rok 2009 to również czas, w którym nasza szkoła przystąpiła do ogólnopolskiego programu współfinansowanego ze środków unijnych „ Owoce w szkole” , w ramach którego każdy uczeń w pionie klas I-III otrzymywał owoc, sok i warzywa. Tego typu programy miały na celu uświadomienie dzieciom i rodzicom jak należy racjonalnie i zdrowo się odżywiać.
Następny rok działalności Szkoły Podstawowej nr 1 to kolejne sukcesy, ale również wzmożona praca całego grona pedagogicznego. Nauczyciele bez przerwy szukali nowych, ciekawszych sposobów na zachęcenie dzieci do aktywnego udziału w życiu „Jedynki”. W 2010 roku utworzono pierwsze grupy Nordic Walking, której uczestnicy w tym samym roku zdobyli pod opieką pani Bożeny Rudnickiej i pana Piotra Rosenkiewicza Grand Prix w Gnieźnie. SP 1 aktywnie uczestniczyła w życiu kulturalnym miasta , za co w 2010 r otrzymała tytuł „ Przyjaciela Kultury Barlineckiej”. Uczniowie nadal brali udział w konkursach przedmiotowych. Zarówno w pionie klas 4-6 , jak i w młodszych klasach , dzieci odnosiły sukcesy artystyczne i naukowe. Zostawali np. laureatami Ogólnopolskiego konkursu KLIO, czy też zajmowali wysokie miejsca w Ogólnopolskich Konkursach Plastycznych.
W roku szkolnym 2010/11nasza szkoła przystąpiła do projektu POKL pod nazwą „ Atrakcyjna szkoła, drogą do sukcesu” . Dzięki niemu 143 uczniów skorzystało z atrakcyjnych zajęć dodatkowych , oraz otrzymało wiele pomocy dydaktycznych. Nasza placówka nadal prężnie działała na rzecz ochrony środowiska. Uhonorowaniem tej działalności było otrzymanie tytułu „ Lidera Ekologii” . W 2011 roku pani Danuta Tomiałojć obroniła swój tytuł i pozostała nadal dyrektorem szkoły.
Następny projekt w jakim wzięła udział nasza szkoła nosił nazwę „ Wiem, umiem, potrafię” .Tym razem aż 250 uczniów wzięło w nim udział , korzystając zarówno z zajęć dodatkowych jak i wycieczek i obozów.
W tym roku szkolnym budynek „Jedynki” po raz kolejny zaczął zmieniać swój wygląd. Przystąpiono bowiem do II etapu termomodernizacji. Wymieniono stolarkę okienną, instalację centralnego ogrzewania w głównym budynku szkoły.
W młodszych klasach wprowadzono program dydaktyczno – wychowawczy pt. „koraliki”. Miał on na celu zachęcać dzieci do pozytywnych zachowań oraz do zdobywania umiejętności współpracy w grupie. W pionie klas 1-3 zaczęto realizować innowacje pedagogiczne tj: „ Matematyczne gry i zabawy z wykorzystaniem kart matematycznych” oraz „ Nauka czytania i pisania z wykorzystaniem klocków logo”.
Następny rok działalności SP1 to okres międzynarodowej współpracy. Szkoła przystąpiła do europejskiego projektu unijnego Comenius „Salt of the Earth” ( Austria, Estonia, Grecja, Hiszpania, Niemcy, Rumunia, Szkocja, Turcja, Włochy oraz SP1 – Polska).
W ramach projektu nauczyciele wyjeżdżali na szkolenia i spotkania robocze do innych państw europejskich . Spotkanie finałowe odbyło się w Barlinku. Wspólnie świętowaliśmy Dzień Europejczyka zwiedziliśmy kopalnię soli w Kłodawie. Przez ostatnie lata działalności SP1, szkoła poprzez realizację różnych projektów międzynarodowych przyczyniła się do kształtowania oferty dla gości odwiedzających Barlinek. Została więc uhonorowana zaszczytnym tytułem „ Perełki Turystycznej” – jako najważniejszej nagrody w dziedzinie turystyki w naszym mieście.
W roku 2011/12 szkoła przystąpiła do kolejnego projektu POKL pt: „ Moja szkoła, moją szansą”. Znów otrzymaliśmy liczne pomoce dydaktyczne, a 280 uczniów skorzystało z dodatkowych zajęć dydaktycznych.
Rok szkolny 2012/13 to dalszy rozwój naszej szkoły. Nauczyciele wraz z dyrekcją na czele nie ustawali w dążeniu do coraz doskonalszego i urozmaiconego kształcenia dzieci i młodzieży. Już we wrześniu przystąpiliśmy do kolejnego projektu POKL pt.: „Chcieć więcej”. Dzięki niemu 234 uczniów mogło skorzystać z ciekawych zajęć edukacyjnych. SP1 po raz kolejny otrzymała prestiżową nagrodę „Perełka Turystyczna”, a uczniowie nie ustawali w zdobywaniu wysokich miejsc w konkursach humanistycznych, matematycznych , a także o tematyce religijnej.
Kolejny rok funkcjonowania najstarszej szkoły podstawowej w naszym mieście rozpoczął się od zdobycia kolejnej już nagrody turystycznej „Perełka Turystyczna”.
W roku 2014 szkoła rozpoczęła działalność w następnym już międzynarodowym projekcie unijnym zatytułowanym Erasmus Plus „ Back our Future”. Był on przewidziany na dwa kolejne lata. Tematem przewodnim był powrót do tradycji i historii, zdrowy tryb życia i racjonalne korzystanie z zasobów planety. Współpracowaliśmy ze szkołami z Austrii, Grecji, Hiszpanii, Niemiec, Rumunii, Szkocji, i Włoch. Uczestniczyliśmy w spotkaniach roboczych nauczycieli i w warsztatach z uczniami. Dzięki tym spotkaniom , dzieci z naszej szkoły doskonaliły język obcy, nawiązywały przyjaźnie międzynarodowe oraz poznawały kulturę i tradycje innych krajów europejskich.
Uczniowie nadal reprezentowali szkołę w wielu konkursach przedmiotowych. Tym razem udało się zdobyć wysokie ogólnopolskie miejsca nie tylko z przedmiotów humanistycznych i matematycznych, ale również z języka obcego.
Młodsze klasy wzięły udział w kolejnych innowacjach pedagogicznych. Wprowadzono m.in. „ Dzwonki diatoniczne”, „ Rurki Bum Bum”. Dzieci wzięły również udział w zajęciach w ramach programu „ Doświadczamy + Eksperymentujemy + Działamy = Uczymy się”.
W 2015 roku, szkoła przystąpiła do III etapu termomodernizacji. Tym razem odrestaurowano i wyremontowano halę sportową. Wykonano również remont pomieszczeń socjalnych na hali sportowej. W budynku głównym szkoły wyremontowano dwa ciągi komunikacyjne, górną rekreację, toalety dla uczniów i dwie klasy. Szkoła zyskała nowe, jasne, przyjazne wnętrze. Ten rok obfity był różne, wielkie osiągnięcia na skalę ogólnopolską. Drużyna lekkoatletyczna pod opieką pana Leszka Wieczorka osiągnęła ogromny sukces. Zdobyła Mistrzostwo Polski, oraz uznana została w rankingu najlepszych grup sportowych za „Drużynę Roku 2015”.
W marcu 2015 roku, w ramach Projektu Erasmus Plus gościliśmy Niemców, Estończyków, Rumunów i Hiszpanów na warsztatach zatytułowanych „Kultura Papieru” Były one możliwe dzięki nawiązaniu prężniej współpracy ze Stowarzyszeniem na Rzecz Dziedzictwa Narodowego „ Młyn Papiernia”. Odbyły się one w pięknym zakątku Doliny Płoni – zabytkowym Młynie Papiernia.
W tym samym roku nauczyciel historii i religii postanowili nagrać film w celu uczczenia kolejnej rocznicy Odzyskania Niepodległości. Dzięki współpracy z Muzeum Regionalnym oraz BOK Panorama, udało się zrealizować ten projekt. Film został wyświetlony dla mieszkańców miasta w Sali widowiskowej BOK panorama. Aktorami byli uczniowie naszej szkoły.
Rok 2016 to roku jubileuszowy dla SP1. Pani Danuta Tomiałojć kolejny raz wygrała wybory na Dyrektora Szkoły i stanęła na czele całej rady pedagogicznej. W tym czasie nauczyciele gromadzili materiały dotyczące działalności „Jedynki”. Powstały banery przedstawiające historię naszej szkoły. W marcu odwiedził nas barlinecki historyk i regionalista pan Kazimierz Hoffman, który opowiedział o początkach szkolnictwa w naszym mieście, podkreślając, że SP1 to kolebka oświaty w Barlinku.
Idąc z duchem czasu, nauczyciele wraz z uczniami nagrali audycję radiową, dotyczącą 1050 rocznicy Chrztu Polski. Została ona zaprezentowana w szkole oraz w Kościele PWNSNMP w Barlinku w dzień przypadający na tę ważną uroczystość.
Rok 2016 to także finał międzynarodowego projektu Erasmus Plus, który odbył się w lipcu w Berlinie. Nauczyciele wraz z 12 uczniami wzięli udział w zajęciach warsztatowych i prezentowali naszą szkołę i pracę w projekcie.
W kilka miesięcy później, nasz „Jedynka” przystąpiła do kolejnego , unijnego projektu Erasmus Plus pt.:” From Papyrus to stonepaper and Beyond” . Ma on trwać dwa lata, podczas których zarówno nauczyciele, jak i uczniowie skorzystają z różnych form wycieczek i zdobywania nowej wiedzy i umiejętności.
W Czerwcu 2016 roku zorganizowana została w naszej szkole wielka impreza pt.: „Biesiada u Mieszka”, skupiająca zarówno mieszkańców miasta, jak i rodziców, uczniów i barlineckie instytucje. Podczas zabawy w ramach upamiętnienia wydarzeń średniowiecznej Polski – szczególnie Chrztu, ukazano dawne zawody, tańce, tradycje i obrzędy, oraz stroje , ozdoby, narzędzia i broń. Z okazji 70-lecia szkoły został wydany w naszej szkole medal okolicznościowy , który można było nabyć na jednym ze stoisk średniowiecznego targowiska.
W tym samym miesiącu odbyły się również kolejne wybory na Dyrektora szkoły, które powtórnie wygrała pani Danuta Tomiałojć.
W grudniu odbyła się wielka uroczysta feta zorganizowana z okazji 70-lecia Szkoły Podstawowej nr 1. Z tej okazji nauczyciele przygotowali kabaret , w którym w sposób zabawny przedstawili wydarzenia ze szkoły i kraju. Przybyło wielu znakomitych gości, którzy oglądali szkołę, klasy, przeglądali albumy, kroniki itd.
Ostatni rok tej dekady przyniósł nieoczekiwane zmiany w systemie edukacji. Powrócono do 8 klasowego systemu nauczania, w wyniku którego zlikwidowano szkoły gimnazjalne. Nasza „Jedynka” na powrót stała się szkołą o pionie klas 1-8 , z tym , że klasy 1-3 mają znajdować się w budynku na ul. Leśnej. Ostatnie 10 lat działalności Szkoły Podstawowej nr 1 w Barlinku, to okres bardzo wytężonej pracy wszystkich nauczycieli. To wielkie sukcesy naszych uczniów, zmiana w wyglądzie budynku, liczne modernizacje, a także aktywne uczestnictwo w projektach na skalę międzynarodową. To także realizowanie różnorakich innowacji pedagogicznych oraz programów i projektów edukacyjnych. To wszystko sprawia, że szkoła rozwija prężnie swoją działalność, a uczniowie nawet po latach chętnie wracają odwiedzić stare mury „Jedynki”.
Źródła:
- „Monografia Szkoły Podstawowej Nr 1 im. Tadeusza Kościuszki” napisana z okazji 50-lecia istnienia tej szkoły – Anna Mariańska
- Kroniki szkolne
- Protokoły Rad Pedagogicznych SP Nr 1
- Przekazy byłych dyrektorów i pracowników szkoły
- Monografia Szkoły Podstawowej Nr 1 im. Tadeusza Kościuszki za ostatnie 10 lat – Marzena Olszewska